Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014

Προβολή ταινίας και συζήτηση (Κυριακή 28/12, 20.00)


Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014 στις 8.00μ.μ. Προβολή ταινίας και συζήτηση.

Τα παιδιά της Άρνα (Arna’s Children), του Juliano Mer-Khamis και Danniel Danniel,
2004, 85’, ντοκιμαντέρ, πολιτική

Μια συγκλονιστική ταινία, με μια ισραηλινή, την Arna Mer-Khamis (πολιτική ακτιβίστρια παντρεμένη με τον Άραβα Σαλίμπα Χαμίς), να στήνει ένα θεατρικό εργαστήρι στη Τζενίν, με μαθητές μικρούς Παλαιστίνιους. Η κατοχή, όμως, θα καταστρέψει τις προσπάθειές της, ο ισραηλινός στρατός θα κατεδαφίσει το ίδιο το σπίτι που στέγαζε το θέατρο, οι δε μαθητές της στο ξέσπασμα της δεύτερης Ιντιφάντα θα πάρουν ενεργά στην αντίσταση με σκληρό τίμημα.

Ο Juliano Mer-Khamis, Ισραηλινός ακτιβιστής με έντονη πολιτική δράση υπέρ των Παλαιστινίων, ηθοποιός και σκηνοθέτης, μετά την ισοπέδωση της Τζενίν από τις ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις επιστρέφει για να συνεχίσει το έργο της μητέρας του. Το 2004 γυρίζει την ταινία “Τα Παιδιά της Άρνα” και το 2006 συστήνει το “θέατρο της ελευθερίας”, ένα αυτοοργανωμένο θέατρο, που προσέφερε στους νεαρούς κατοίκους του καταυλισμού παραστάσεις και θεατρικά εργαστήρια ή κινηματογραφικά σεμινάρια, αλλά και την πρώτη δραματική σχολή στην Παλαιστίνη. Στις 4 Απριλίου 2011 δολοφονείται μπροστά στο θέατρο.

Μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση με μέλος του Συλλόγου Αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό “Ιντιφάντα”.

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014

Ματωμένη Κυριακή (Κυριακή 14 Δεκεμβρίου στις 8.00 μ.μ.)


Κυριακή 14 Δεκεμβρίου στις 8.00 μ.μ.

Ματωμένη Κυριακή (Bloody Sunday). Σκηνοθεσία-σενάριο: Paul Greengrass.

Παίζουν: James Nesbitt, Nicholas Farrell, Tim Pigott-Smith, Allan Gildea. Βρετανία/Ιρλανδία, 2002, 107’, πολιτική.

Κυριακή, 30 Ιανουαρίου 1972. Η ειρηνική πορεία χιλιάδων κατοίκων της κωμόπολης Derry της Βόρειας Ιρλανδίας, που διοργάνωσε η Ένωση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα της Βόρειας Ιρλανδίας δέχεται τα πυρά του 1ου Τάγματος του Βρετανικού Συντάγματος Αλεξιπτωτιστών. Όλοι τους ήταν άοπλοι πολίτες που έπαιρναν μέρος σε διαδήλωση ενάντια στη βρετανική κατοχή και σε ένα νόμο, σύμφωνα με τον οποίο οι συλλήψεις υπόπτων θα μπορούσαν να οδηγήσουν τον οποιονδήποτε στη φυλακή χωρίς να προηγηθεί δίκη. Ο τραγικός απολογισμός της εντολής των επικεφαλής, “ να καθαριστεί το Derry από τους χούλιγκανς” ,είναι δεκατρείς νεκροί και δεκατέσσερις βαριά τραυματισμένοι (ο ένας υποκύπτει στα τραύματά του μετά από τέσσερις μήνες). Έξι από τους νεκρούς είναι ανήλικοι. Πέντε πυροβολούνται στην πλάτη.

Τριάντα οκτώ χρόνια αργότερα, στις 15 Ιουνίου 2010, μετά από ενδελεχή έρευνα υπό την εποπτεία του πρώην δικαστή του Ανώτατου Δικαστηρίου, Λόρδου Σεβίλ του Νιούντιγκεϊτ (Έκθεση Σεβίλ), δημοσιοποιείται το επίσημο πόρισμα για τα γεγονότα της Ματωμένης Κυριακής. Σύμφωνα με την Έκθεση, κανένα από τα θύματα δεν έφερε την παραμικρή ευθύνη, δε συνιστούσε απειλή ή έκανε κάτι που θα δικαιολογούσε τους πυροβολισμούς, ενώ κάποια από αυτά και τους τραυματίες έφευγαν ή βοηθούσαν άλλους τραυματίες την ώρα των πυροβολισμών. Ο στρατός ήταν αυτός που άνοιξε πυρ απροειδοποίητα και χωρίς να υπάρχει πριν κάποια πράξη εναντίον του. Κάποιοι από τους στρατιώτες δήλωσαν ψέματα σχετικά με τα γεγονότα.

Με οδηγό τις μαρτυρίες στρατιωτών και διαδηλωτών, που υπάρχουν στο βιβλίο του Ντον Μιούλαν (Don Mullan "Eyewitness Bloody Sunday", 1997), ο Πολ Γκρίνγκρας επιλέγει τη φόρμα του ντοκιμαντέρ και με κοφτά πλάνα εικονογραφεί τα γεγονότα εκείνης της Κυριακής, από τα ξημερώματα ως τα μεσάνυχτα, αναδομώντας με όλες τις λεπτομέρειες τον άξονα της τραγωδίας τόσο από την πλευρά των διαδηλωτών - με έμφαση στις ενέργειες, αλλά και στην προσωπικότητα του αρχηγού τους, Αϊβαν Κούπερ,- όσο και των βρετανών στρατιωτών. Η ρεαλιστική φωτογραφία, τα σκηνικά και το μοντάζ αφήνουν την εντύπωση ότι το φιλμ που παρακολουθούμε γυρίστηκε στο Derry την ίδια ακριβώς ημέρα που έλαβε χώρα το γεγονός. Ο Πολ Γκρίνγκρας τελειώνει την ταινία του προφητικά, βάζοντας τον ήρωά του, τον ειρηνιστή βουλευτή Αϊβαν Κούπερ, να λέει “Θα θερίσετε τον άνεμο”, ενώ νεαροί Ιρλανδοί μαζεύονται έξω από κάποιο αρχηγείο του IRA για να πάρουν όπλα.